θάλασσα

τα σύννεφα γιγάντικα φαντάζουν κι ασημένια
στο μολυβένιο ουρανό
σαν τα χτυπά του ήλιου το φως σαν τα χτυπά ο αγέρας
φεύγουνε πίσω απ' το βουνό.


κι είναι θεριό η θάλασσα
το παρδαλό της χρώμα δίνει της - μπλαβό
εκεί μακριά, πιο δώθε ανοιχτοπράσινο
κι ακόμα δώθε γκρίζο -
κάποια παράξενη θωριά.