στα μυστικά του βάλτου πηνελόπη δέλτα
η καρδιά του κτήνους πέτρος τατσόπουλος
συναξάρι ανδρέα κορδοπάτη θανάσης βαλτινός
ο συνταγματάρχης λιάπκιν μ.καραγάτσης
όσες φορές αντέξεις αμάντα μιχαλοπούλου
μισόν αιώνα άνθρωπος αντώνης σουρούνης
ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν σιμενόν
το φάντασμα του κάντερβιλ όσκαρ ουάιλντ
το ραντεβού και ο Ιάκωβος Πάσιγκοφ ιβάν τουργκιένιεφ
η κατάρα των ντέιν ντάσιελ χάμετ
l' enfant du bordel ανώνυμος
κιότο γιασουνάρι καβαμπάτα
το παιχνίδι των θεών κατρίν κλεμάν
ελέησόν με ζαν - κριστόφ γκρανζέ
bar sur ασπασία σιγάλα
κρυφό παράθυρο μυστικός κήπος stephen king
η ιστορία του γιού μου ναντίν γκόρντιμερ
το δαιμόνιο γιώργος θεοτοκάς
το λευκό ξενοδοχείο ντ.μ.τομας
η λέσχη των τιποτένιων τζόναθαν κόου
το χαμόγελο της τζοκόντα φίλιππας φιλίππου
η χαμένη άνοιξη στρατής τσίρκας
patagonia express luis sepulveda
το κορίτσι που εξαφανίστηκε τζίλιαν φλιν
midlesex τζέφρυ ευγενίδης
χωρίς αίσιο τέλος paco ignacio taibo II
amsterdam ιαν μακ γιούαν
zorro ιζαμπέλ αλιέντε
ο πανταλέων και οι επισκέπτριες μάριο βάργκας λιόσα
μαντάμ μποβαρύ γκ. φλωμπέρ
ο μαιτρ και η μαργαρίτα μιχαήλ μπουλγκάκοφ
απογοήτευση
καθημερινά εξαφανίζονται ζωικά και φυτικά είδη, γλωσσικά ιδιώματα, επαγγέλματα. οι πλούσιοι γίνονται όλο και πιο πλούσιοι και οι φτωχοί όλο και πιο φτωχοί. η άγνοια εξαπλώνεται κατά τρόπο τρομακτικό. έχουμε ένα σοβαρότατο πρόβλημα αναδιανομής του πλούτου. η εκμετάλλευση έχει φτάσει σε διαβολικά ύψη εκζήτησις. οι πολυεθνικές κυριαρχούν στον κόσμο. δεν ξέρω αν είναι οι σκιές ή οι εικόνες που μας κρύβουν την πραγματικότητα. μπορούμε να συζητάμε το θέμα επ' άπειρον, το βέβαιο είναι ότι χάσαμε την κριτική ικανότητα να αναλύουμε αυτό που συμβαίνει στον κόσμο. γι΄αυτό και μοιάζει σα να 'χουμε κλειστεί στη σπηλιά του Πλάτωνα. εγκαταλείπουμε την ευθύνη μας να σκεφτόμαστε, να ενεργούμε. μετατρεπόμαστε σε αδρανή όντα χωρίς την ικανότητα αγανάκτησης, αντικομφορμισμού και διαμαρτυρίας που μας χαρακτήριζε για πολλά χρόνια. φτάνουμε στο τέλος ενός πολιτισμού και δεν μου αρέσει αυτό που προμηνύεται.
το τελευταίο τετράδιο ζοζέ σαραμάγκου
γεννηθήκαμε για να ευτυχήσουμε; είσαι αθεράπευτα αισιόδοξη κορίτσι μου
ντ. μ. τόμας
να πορεύεστε γαλήνια μες στην οχλοβοή και τη βιασύνη και να θυμάστε την ειρήνη που μπορεί να ενυπάρχει στη σιωπή. χωρίς να αλλοτριωθείτε, ζήστε όσο είναι δυνατόν έχοντας καλές σχέσεις με όλους. να λέτε σιγανά και με σαφήνεια την αλήθεια σας, και να ακούτε τους άλλους, ακόμα και τον πτωχό το πνεύματι και τον αμαθή, έχουν και αυτοί την ιστορία τους. να αποφεύγετε τους θορυβώδεις και επιθετικούς ανθρώπους, είναι μια προσβολή για το πνεύμα. μην συγκρίνεστε με κανέναν, διακινδυνεύετε να γίνετε ματαιόδοξοι. υπάρχουν πάντα πιο μεγάλοι και πιο μικροί από σας. να απολαμβάνετε τα σχέδιά σας καθώς και την εκπλήρωσή τους, να ενδιαφέρεστε πάντοτε για τη σταδιοδρομία σας, όσο ταπεινή κι αν είναι, αποτελεί πραγματική κατάκτηση σε σχέση με τα ευμετάβλητα αγαθά της εποχής μας. να είστε συνετοί στις υποθέσεις σας γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος δολιότητες. αλλά να μην είστε τυφλοί ως προς την αρετή που υπάρχει, πολλοί άνθρωποι αναζητούν τα μεγάλα ιδανικά και παντού η ζωή είναι γεμάτη ηρωισμό. να είστε ο εαυτός σας. κυρίως μην προσποιείστε το φίλο! ούτε να είστε κυνικοί στον έρωτα γιατί αντιμετωπίζει όλη τη στειρότητα και την απογοήτευση που είναι αιώνια όπως το χορτάρι. δεχτείτε με καλοσύνη τις συμβουλές του χρόνου εγκαταλείποντας με χάρη τη νεότητά σας. να ενισχύσετε τη σύνεση του πνεύματος για να σας προστατεύσει σε περίπτωση αιφνίδιας δυστυχίας. αλλά να μη στενοχωριέστε με τις χίμαιρές σας! άπειροι φόβοι γεννιούνται από την κούραση και τη μοναξιά... πέρα από μια υγιή πειθαρχία, να είστε ήπιοι με τον εαυτό σας. είστε παιδιά του σύμπαντος, όπως τα δέντρα και τα αστέρια , έχετε το δικαίωμα να είστε εδώ...
και είτε σας είναι σαφές είτε όχι, το σύμπαν εξελίσσεται χωρίς αμφιβολία έτσι όπως πρέπει. να τα' χετε καλά με τον θεό, όποια κι αν είναι η αντίληψή σας για εκείνον, κι όποιες κι αν είναι οι εργασίες και τα όνειρά σας, διατηρήστε μέσα στη θορηβώδη σύγχυση της ζωής τη γαλήνη στην ψυχή σας. μ' όλες του τις δολιότητες, τις βαρετές δουλειές του και τα γκρεμισμένα όνειρά του, ο κόσμος είναι πάντοτε όμορφος.....
κατρίν κλεμάν
το παιχνίδι των θεών
ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες
το σημαντικό είναι να μη χάνεις την υπομονή σου και ν' αφήνεις να γίνει αυτό που είναι να γίνει, μου απαντούσε. αν ο άνθρωπος ζει ήρεμος, χωρίς ανυπομονησία, προλαβαίνει να συλλογιστεί και να θυμηθεί, έλεγε. έτσι θα βρει το γραφτό του, ίσως. θα ζει ευχαριστημένος, ίσως. όσα μαθαίνει δε θα ξεχαστούνε. άν χάνει την υπομονή του, άν βιάζεται, ο κόσμος αναστατώνεται, έτσι φαίνεται. και η ψυχή πέφτει σε έναν ιστό από λάσπη. αυτό είναι η σύγχυση. είναι το χειρότερο, έτσι λένε. σε τούτο τον κόσμο, και στην ψυχή του ανθρώπου που περπατά. τότε, δεν ξέρει τι να κάνει, που να πάει. δεν ξέρει πως να τα βγάλει πέρα, τι να κάνω, τι πρέπει να κάνω; λέει. τότε οι διαβόλοι, μεγάλοι και μικροί, ανακατεύονται στη ζωή του και παίζουνε μαζί της. σαν τα παιδιά που παίζουνε βάζοντας τα βατράχια να πηδάνε. τα λάθη γίνονται πάντα εξαιτίας της σύγχυσης, έτσι φαίνεται.
μάριο βάργκας λιόσα
περί τυφλότητος
η ηθική συνείδηση, που τόσους αναίσθητους έχει προσβάλει κι ακόμα περισσότερους έχει αποκυρήξει, είναι κάτι που υπάρχει και υπήρχε πάντα, δεν ήταν επινόηση των φιλοσόφων της τεταρτογενούς περιόδου, τότε που η ψυχή ήταν ακόμα ένα συγκεχυμένο σχέδιο. με το πέρασμα του χρόνου, και μαζί με τις δραστηριότητες της συναναστροφής και τις γενετικές αλλαγές, καταφέραμε να βάλουμε συνείδηση στο χρώμα του αίματος και στο αλάτι των δακρύων μας και, σαν να μην έφτανε αυτό, κάναμε τα μάτια μας έναν καθρέφτη γυρισμένο προς τα μέσα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να δείχνουν εκέινα χωρίς φειδώ αυτό που εμείς πασχίζουμε ν' αρνηθούμε με το στόμα. αν προσθέσουμε τώρα σ' αυτό το γενικό πλαίσιο την ιδιαίτερη περίσταση κατά την οποία στα απλοϊκά πνεύματα η ενοχή για κάποιο κακό που διαπράχθηκε συχνά συγχέεται με προγονικούς φόβους κάθε τύπου, προκύπτει τελικά η τιμωρία του παραβάτη να είναι διπλάσια απ' αυτήν που του άξιζε.
ζοζέ σαραμάγκου
οι άθλιοι του παρισιού και του λονδίνου
αν όμως κανείς κοιτάξει πιο προσεκτικά, βλέπει ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στη ζωή ενός ζητιάνου και στη ζωή αμέτρητων αξιοσέβαστων ανθρώπων. οι ζητιάνοι δεν εργάζονται λένε. αλλά, πάλι, τι είναι δουλειά; ένας εργάτης δουλεύει σηκώνοντας την αξίνα. ένας λογιστής προσθέτοντας νούμερα. η δουλειά ενός επαίτη είναι να στέκεται μπροστά από πόρτες ό,τι καιρό και να κάνει και να παθαίνει κιρσούς, χρόνιο βρογχίτιδα κ.λ.π. είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες εντελώς άχρηστη, βεβαίως - αλλά, πάλι, πολλά αξιοσέβαστα επαγγέλματα δεν έχουν καμία χρησιμότητα. και , ως κοινωνικός τύπος, ο ζητιάνος μπορεί να συγκριθεί επάξια με ένα σωρό άλλους. είναι έντιμος σε σύγκριση με τους πωλητές των περισσότερων πατενταρισμένων φαρμάκων, ευφυής σε σύγκριση με έναν ιδιοκτήτη μιας κυριακάτικης εφημερίδας, αξιαγάπητος σε σύγκριση με έναν τοκογλύφο - με άλλα λόγια, είναι παράσιτο αλλά εντελώς αβλαβές παράσιτο.
γιατί περιφρονεί ο κόσμος τους ζητιάνους; διότι τους περιφρονεί και μάλιστα παγκοσμίως. πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή δεν καταφέρνουν να ζήσουν αξιοπρεπώς με όσα βγάζουν. στην πράξη, κανείς δεν νοιάζεται αν η δουλειά είναι χρήσιμη ή άχρηστη, παραγωγική ή παρασιτική το μόνο που απαιτείται είναι να είναι επικερδής.
τα χρήματα έχουν γίνει η μεγάλη δοκιμασία της αρετής. σε αυτό το τεστ οι ζητιάνοι αποτυγχάνουν και γι' αυτό το λόγο καθίστανται αντικείμενα περιφρόνησης. αν μπορούσε να κερδίζει ακόμα και δέκα λίρες τη βδομάδα με τη ζητιανιά, τότε η επαιτεία θα γινόταν αξιοσέβαστο επάγγελμα. ένας ζητιάνος, από ρεαλιστική σκοπιά, δεν είναι παρά ένας επιχειρηματίας που βγάζει το ψωμί του, όπως και οι άλλοι επιχειρηματίες, με τον πιο πρόσφορο γι' αυτόν τρόπο. δεν έχει ξεπουλήσει την τιμή του περισσότερο απ' ό,τι οι πιο πολλοί άνθρωποι της εποχής μας, έχει απλώς κάνει το λάθος να διαλέξει ένα επάγγελμα με το οποίο είναι αδύνατον κάποιος να γίνει πλούσιος.
george orwell
animal tropical
ένας φυσιολογικός άνθρωπος αφήνει τα σκατά του να ξεραθούν. και τα ξεχνάει. ένας φυσιολογικός άνθρωπος ξεχνάει όλα τα σκατά της ζωής του. αυτά που του έκαναν και αυτά που έκανε. αφήνει όλα αυτά τα σκατά να κατακάτσουν και να ξεραθούν, και δεν βρομάνε πια. αλλά ένας καλλιτέχνης μετατρέπει αυτά τα σκατά σε πρώτη ύλη. υλικό κατασκευής. φτιάχνει αγάλματα, πίνακες, τραγούδια, μυθιστορήματα, ποιήματα, παραμύθια. κι όλα αυτά βρομάνε φρέσκα σκατά.
pedro juan gutierrez
σωστά τον χαρακτηρίζουν μπουκόφσκι της καραϊβικής. γλώσσα του δρόμου και των παθών του ανθρώπου.
διάβασα το χαστούκι του τσιόλκα. σύγχρονο, γρήγορο, ουσιαστικό για την αγία οικογένεια παντού στον κόσμο.
και αν δεν σκοντάψεις ποτέ πάνω σ' έναν αρειανό, μπορεί παρόλα αυτά να σκοντάψεις μια μέρα πάνω στον ίδιο σου τον εαυτό. και τότε μπορεί και πάλι να βάλεις τις φωνές από την τρομάρα σου. αυτό θα είναι το λιγότερο, δεν είμαστε δα μαθημένοι να σκεφτόμαστε κάθε μέρα πως ζούμε σε ένα μικρό νησάκι μέσα στο σύμπαν.
το μυστήριο της τράπουλας
jostein gaarder
ένα βιβλίο που με συγκλόνησε είναι το ταξίδι στην άκρη της νύχτας του σελίν . ανεξάρτητα από τον άνθρωπο σελίν και τις κατηγορίες εναντίον του, το βιβλίο αυτό είναι ένα αριστούργημα για μένα.
Τι τρελοκομείο η στερημένη ζωή! Μια τάξη είναι η ζωή κι η πλήξη ο παιδονόμος της, που διαρκώς σε κατασκοπεύει. Πρέπει πάση θυσία να μοιάζεις απασχολημένος με κάτι πολύ συναρπαστικό, ειδάλλως πλακώνει και σου ροκανίζει το μυαλό. 'Οταν η μέρα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σκέτο εικοσιτετράωρο δεν υποφέρεται. Μια μακριά, σχεδόν αβάσταχτη ηδονή πρέπει να είναι η μέρα, μια μακριά συνουσία, θες δε θές.
ταξίδι στην άκρη της νύχτας.
σελίν
'Ερχεται μια στιγμή που 'σαι ολομόναχος, όταν φτάνεις στην άκρη όλων όσων μπορούν να σου συμβούν. Είναι η άκρη του κόσμου. Η ίδια λύπη, η δική σου, δεν σου αποκρίνεται πια τίποτα και πρέπει να γυρίσεις πίσω, ανάμεσα στους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι. Δεν κάνεις τον δύσκολο κάτι τέτοιες στιγμές, αφού και να κλάψεις ακόμα πρέπει να επιστρέψεις εκεί που όλα ξαναρχίζουν...
ταξίδι στην άκρη της νύχτας.
σελίν
η άλωση της κωνσταντίας
γιάννης μακριδάκης
Διαβάζετε με μια ανάσα και με ένα μεγάλο χαμόγελο. Δυο ρωμιές κωνσταντινοπολίτισσες της παλιάς γενιάς διαβάζουν εκ περιτροπής, σε ένα βράδυ, το γράμμα του γαμπρού της μιας που περιέχει μια μεγάλη αποκάλυψη. Όλη τη νύχτα θυμούνται με πίκρα και άλλοτε με χαρά τα περασμένα της ζωής τους, τις σχέσεις τους με τους αλλόθρησκους και προσπαθούν να μάθουν και να καταλάβουν το μαντάτο που στέλνει "ο λεγάμενος". Η ανατροπή της τελευταίας κυριολεκτικά σελίδας αφήνει μια γλυκιά γεύση και ένα μεγαλύτερο χαμόγελο.
το μέγαρο γιακουμπιάν
al-aswany alaa
τοιχογραφία της κοινωνίας της αιγύπτου μέσα από την ιστορία των κατοίκων μιας πολυκατοικίας, του μεγάρου γιακουμπιάν. γλαφυρό και τρυφερό κρατάει τον αναγνώστη μέχρι τέλους.
η καρδιά του κτήνους πέτρος τατσόπουλος
συναξάρι ανδρέα κορδοπάτη θανάσης βαλτινός
ο συνταγματάρχης λιάπκιν μ.καραγάτσης
όσες φορές αντέξεις αμάντα μιχαλοπούλου
μισόν αιώνα άνθρωπος αντώνης σουρούνης
ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν σιμενόν
το φάντασμα του κάντερβιλ όσκαρ ουάιλντ
το ραντεβού και ο Ιάκωβος Πάσιγκοφ ιβάν τουργκιένιεφ
η κατάρα των ντέιν ντάσιελ χάμετ
l' enfant du bordel ανώνυμος
κιότο γιασουνάρι καβαμπάτα
το παιχνίδι των θεών κατρίν κλεμάν
ελέησόν με ζαν - κριστόφ γκρανζέ
bar sur ασπασία σιγάλα
κρυφό παράθυρο μυστικός κήπος stephen king
η ιστορία του γιού μου ναντίν γκόρντιμερ
το δαιμόνιο γιώργος θεοτοκάς
το λευκό ξενοδοχείο ντ.μ.τομας
η λέσχη των τιποτένιων τζόναθαν κόου
το χαμόγελο της τζοκόντα φίλιππας φιλίππου
η χαμένη άνοιξη στρατής τσίρκας
patagonia express luis sepulveda
το κορίτσι που εξαφανίστηκε τζίλιαν φλιν
midlesex τζέφρυ ευγενίδης
χωρίς αίσιο τέλος paco ignacio taibo II
amsterdam ιαν μακ γιούαν
zorro ιζαμπέλ αλιέντε
ο πανταλέων και οι επισκέπτριες μάριο βάργκας λιόσα
μαντάμ μποβαρύ γκ. φλωμπέρ
ο μαιτρ και η μαργαρίτα μιχαήλ μπουλγκάκοφ
απογοήτευση
καθημερινά εξαφανίζονται ζωικά και φυτικά είδη, γλωσσικά ιδιώματα, επαγγέλματα. οι πλούσιοι γίνονται όλο και πιο πλούσιοι και οι φτωχοί όλο και πιο φτωχοί. η άγνοια εξαπλώνεται κατά τρόπο τρομακτικό. έχουμε ένα σοβαρότατο πρόβλημα αναδιανομής του πλούτου. η εκμετάλλευση έχει φτάσει σε διαβολικά ύψη εκζήτησις. οι πολυεθνικές κυριαρχούν στον κόσμο. δεν ξέρω αν είναι οι σκιές ή οι εικόνες που μας κρύβουν την πραγματικότητα. μπορούμε να συζητάμε το θέμα επ' άπειρον, το βέβαιο είναι ότι χάσαμε την κριτική ικανότητα να αναλύουμε αυτό που συμβαίνει στον κόσμο. γι΄αυτό και μοιάζει σα να 'χουμε κλειστεί στη σπηλιά του Πλάτωνα. εγκαταλείπουμε την ευθύνη μας να σκεφτόμαστε, να ενεργούμε. μετατρεπόμαστε σε αδρανή όντα χωρίς την ικανότητα αγανάκτησης, αντικομφορμισμού και διαμαρτυρίας που μας χαρακτήριζε για πολλά χρόνια. φτάνουμε στο τέλος ενός πολιτισμού και δεν μου αρέσει αυτό που προμηνύεται.
το τελευταίο τετράδιο ζοζέ σαραμάγκου
γεννηθήκαμε για να ευτυχήσουμε; είσαι αθεράπευτα αισιόδοξη κορίτσι μου
ντ. μ. τόμας
να πορεύεστε γαλήνια μες στην οχλοβοή και τη βιασύνη και να θυμάστε την ειρήνη που μπορεί να ενυπάρχει στη σιωπή. χωρίς να αλλοτριωθείτε, ζήστε όσο είναι δυνατόν έχοντας καλές σχέσεις με όλους. να λέτε σιγανά και με σαφήνεια την αλήθεια σας, και να ακούτε τους άλλους, ακόμα και τον πτωχό το πνεύματι και τον αμαθή, έχουν και αυτοί την ιστορία τους. να αποφεύγετε τους θορυβώδεις και επιθετικούς ανθρώπους, είναι μια προσβολή για το πνεύμα. μην συγκρίνεστε με κανέναν, διακινδυνεύετε να γίνετε ματαιόδοξοι. υπάρχουν πάντα πιο μεγάλοι και πιο μικροί από σας. να απολαμβάνετε τα σχέδιά σας καθώς και την εκπλήρωσή τους, να ενδιαφέρεστε πάντοτε για τη σταδιοδρομία σας, όσο ταπεινή κι αν είναι, αποτελεί πραγματική κατάκτηση σε σχέση με τα ευμετάβλητα αγαθά της εποχής μας. να είστε συνετοί στις υποθέσεις σας γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος δολιότητες. αλλά να μην είστε τυφλοί ως προς την αρετή που υπάρχει, πολλοί άνθρωποι αναζητούν τα μεγάλα ιδανικά και παντού η ζωή είναι γεμάτη ηρωισμό. να είστε ο εαυτός σας. κυρίως μην προσποιείστε το φίλο! ούτε να είστε κυνικοί στον έρωτα γιατί αντιμετωπίζει όλη τη στειρότητα και την απογοήτευση που είναι αιώνια όπως το χορτάρι. δεχτείτε με καλοσύνη τις συμβουλές του χρόνου εγκαταλείποντας με χάρη τη νεότητά σας. να ενισχύσετε τη σύνεση του πνεύματος για να σας προστατεύσει σε περίπτωση αιφνίδιας δυστυχίας. αλλά να μη στενοχωριέστε με τις χίμαιρές σας! άπειροι φόβοι γεννιούνται από την κούραση και τη μοναξιά... πέρα από μια υγιή πειθαρχία, να είστε ήπιοι με τον εαυτό σας. είστε παιδιά του σύμπαντος, όπως τα δέντρα και τα αστέρια , έχετε το δικαίωμα να είστε εδώ...
και είτε σας είναι σαφές είτε όχι, το σύμπαν εξελίσσεται χωρίς αμφιβολία έτσι όπως πρέπει. να τα' χετε καλά με τον θεό, όποια κι αν είναι η αντίληψή σας για εκείνον, κι όποιες κι αν είναι οι εργασίες και τα όνειρά σας, διατηρήστε μέσα στη θορηβώδη σύγχυση της ζωής τη γαλήνη στην ψυχή σας. μ' όλες του τις δολιότητες, τις βαρετές δουλειές του και τα γκρεμισμένα όνειρά του, ο κόσμος είναι πάντοτε όμορφος.....
κατρίν κλεμάν
το παιχνίδι των θεών
ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες
το σημαντικό είναι να μη χάνεις την υπομονή σου και ν' αφήνεις να γίνει αυτό που είναι να γίνει, μου απαντούσε. αν ο άνθρωπος ζει ήρεμος, χωρίς ανυπομονησία, προλαβαίνει να συλλογιστεί και να θυμηθεί, έλεγε. έτσι θα βρει το γραφτό του, ίσως. θα ζει ευχαριστημένος, ίσως. όσα μαθαίνει δε θα ξεχαστούνε. άν χάνει την υπομονή του, άν βιάζεται, ο κόσμος αναστατώνεται, έτσι φαίνεται. και η ψυχή πέφτει σε έναν ιστό από λάσπη. αυτό είναι η σύγχυση. είναι το χειρότερο, έτσι λένε. σε τούτο τον κόσμο, και στην ψυχή του ανθρώπου που περπατά. τότε, δεν ξέρει τι να κάνει, που να πάει. δεν ξέρει πως να τα βγάλει πέρα, τι να κάνω, τι πρέπει να κάνω; λέει. τότε οι διαβόλοι, μεγάλοι και μικροί, ανακατεύονται στη ζωή του και παίζουνε μαζί της. σαν τα παιδιά που παίζουνε βάζοντας τα βατράχια να πηδάνε. τα λάθη γίνονται πάντα εξαιτίας της σύγχυσης, έτσι φαίνεται.
μάριο βάργκας λιόσα
περί τυφλότητος
η ηθική συνείδηση, που τόσους αναίσθητους έχει προσβάλει κι ακόμα περισσότερους έχει αποκυρήξει, είναι κάτι που υπάρχει και υπήρχε πάντα, δεν ήταν επινόηση των φιλοσόφων της τεταρτογενούς περιόδου, τότε που η ψυχή ήταν ακόμα ένα συγκεχυμένο σχέδιο. με το πέρασμα του χρόνου, και μαζί με τις δραστηριότητες της συναναστροφής και τις γενετικές αλλαγές, καταφέραμε να βάλουμε συνείδηση στο χρώμα του αίματος και στο αλάτι των δακρύων μας και, σαν να μην έφτανε αυτό, κάναμε τα μάτια μας έναν καθρέφτη γυρισμένο προς τα μέσα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να δείχνουν εκέινα χωρίς φειδώ αυτό που εμείς πασχίζουμε ν' αρνηθούμε με το στόμα. αν προσθέσουμε τώρα σ' αυτό το γενικό πλαίσιο την ιδιαίτερη περίσταση κατά την οποία στα απλοϊκά πνεύματα η ενοχή για κάποιο κακό που διαπράχθηκε συχνά συγχέεται με προγονικούς φόβους κάθε τύπου, προκύπτει τελικά η τιμωρία του παραβάτη να είναι διπλάσια απ' αυτήν που του άξιζε.
ζοζέ σαραμάγκου
οι άθλιοι του παρισιού και του λονδίνου
αν όμως κανείς κοιτάξει πιο προσεκτικά, βλέπει ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στη ζωή ενός ζητιάνου και στη ζωή αμέτρητων αξιοσέβαστων ανθρώπων. οι ζητιάνοι δεν εργάζονται λένε. αλλά, πάλι, τι είναι δουλειά; ένας εργάτης δουλεύει σηκώνοντας την αξίνα. ένας λογιστής προσθέτοντας νούμερα. η δουλειά ενός επαίτη είναι να στέκεται μπροστά από πόρτες ό,τι καιρό και να κάνει και να παθαίνει κιρσούς, χρόνιο βρογχίτιδα κ.λ.π. είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες εντελώς άχρηστη, βεβαίως - αλλά, πάλι, πολλά αξιοσέβαστα επαγγέλματα δεν έχουν καμία χρησιμότητα. και , ως κοινωνικός τύπος, ο ζητιάνος μπορεί να συγκριθεί επάξια με ένα σωρό άλλους. είναι έντιμος σε σύγκριση με τους πωλητές των περισσότερων πατενταρισμένων φαρμάκων, ευφυής σε σύγκριση με έναν ιδιοκτήτη μιας κυριακάτικης εφημερίδας, αξιαγάπητος σε σύγκριση με έναν τοκογλύφο - με άλλα λόγια, είναι παράσιτο αλλά εντελώς αβλαβές παράσιτο.
γιατί περιφρονεί ο κόσμος τους ζητιάνους; διότι τους περιφρονεί και μάλιστα παγκοσμίως. πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή δεν καταφέρνουν να ζήσουν αξιοπρεπώς με όσα βγάζουν. στην πράξη, κανείς δεν νοιάζεται αν η δουλειά είναι χρήσιμη ή άχρηστη, παραγωγική ή παρασιτική το μόνο που απαιτείται είναι να είναι επικερδής.
τα χρήματα έχουν γίνει η μεγάλη δοκιμασία της αρετής. σε αυτό το τεστ οι ζητιάνοι αποτυγχάνουν και γι' αυτό το λόγο καθίστανται αντικείμενα περιφρόνησης. αν μπορούσε να κερδίζει ακόμα και δέκα λίρες τη βδομάδα με τη ζητιανιά, τότε η επαιτεία θα γινόταν αξιοσέβαστο επάγγελμα. ένας ζητιάνος, από ρεαλιστική σκοπιά, δεν είναι παρά ένας επιχειρηματίας που βγάζει το ψωμί του, όπως και οι άλλοι επιχειρηματίες, με τον πιο πρόσφορο γι' αυτόν τρόπο. δεν έχει ξεπουλήσει την τιμή του περισσότερο απ' ό,τι οι πιο πολλοί άνθρωποι της εποχής μας, έχει απλώς κάνει το λάθος να διαλέξει ένα επάγγελμα με το οποίο είναι αδύνατον κάποιος να γίνει πλούσιος.
george orwell
animal tropical
ένας φυσιολογικός άνθρωπος αφήνει τα σκατά του να ξεραθούν. και τα ξεχνάει. ένας φυσιολογικός άνθρωπος ξεχνάει όλα τα σκατά της ζωής του. αυτά που του έκαναν και αυτά που έκανε. αφήνει όλα αυτά τα σκατά να κατακάτσουν και να ξεραθούν, και δεν βρομάνε πια. αλλά ένας καλλιτέχνης μετατρέπει αυτά τα σκατά σε πρώτη ύλη. υλικό κατασκευής. φτιάχνει αγάλματα, πίνακες, τραγούδια, μυθιστορήματα, ποιήματα, παραμύθια. κι όλα αυτά βρομάνε φρέσκα σκατά.
pedro juan gutierrez
σωστά τον χαρακτηρίζουν μπουκόφσκι της καραϊβικής. γλώσσα του δρόμου και των παθών του ανθρώπου.
διάβασα το χαστούκι του τσιόλκα. σύγχρονο, γρήγορο, ουσιαστικό για την αγία οικογένεια παντού στον κόσμο.
και αν δεν σκοντάψεις ποτέ πάνω σ' έναν αρειανό, μπορεί παρόλα αυτά να σκοντάψεις μια μέρα πάνω στον ίδιο σου τον εαυτό. και τότε μπορεί και πάλι να βάλεις τις φωνές από την τρομάρα σου. αυτό θα είναι το λιγότερο, δεν είμαστε δα μαθημένοι να σκεφτόμαστε κάθε μέρα πως ζούμε σε ένα μικρό νησάκι μέσα στο σύμπαν.
το μυστήριο της τράπουλας
jostein gaarder
ένα βιβλίο που με συγκλόνησε είναι το ταξίδι στην άκρη της νύχτας του σελίν . ανεξάρτητα από τον άνθρωπο σελίν και τις κατηγορίες εναντίον του, το βιβλίο αυτό είναι ένα αριστούργημα για μένα.
Τι τρελοκομείο η στερημένη ζωή! Μια τάξη είναι η ζωή κι η πλήξη ο παιδονόμος της, που διαρκώς σε κατασκοπεύει. Πρέπει πάση θυσία να μοιάζεις απασχολημένος με κάτι πολύ συναρπαστικό, ειδάλλως πλακώνει και σου ροκανίζει το μυαλό. 'Οταν η μέρα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σκέτο εικοσιτετράωρο δεν υποφέρεται. Μια μακριά, σχεδόν αβάσταχτη ηδονή πρέπει να είναι η μέρα, μια μακριά συνουσία, θες δε θές.
ταξίδι στην άκρη της νύχτας.
σελίν
'Ερχεται μια στιγμή που 'σαι ολομόναχος, όταν φτάνεις στην άκρη όλων όσων μπορούν να σου συμβούν. Είναι η άκρη του κόσμου. Η ίδια λύπη, η δική σου, δεν σου αποκρίνεται πια τίποτα και πρέπει να γυρίσεις πίσω, ανάμεσα στους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι. Δεν κάνεις τον δύσκολο κάτι τέτοιες στιγμές, αφού και να κλάψεις ακόμα πρέπει να επιστρέψεις εκεί που όλα ξαναρχίζουν...
ταξίδι στην άκρη της νύχτας.
σελίν
η άλωση της κωνσταντίας
γιάννης μακριδάκης
Διαβάζετε με μια ανάσα και με ένα μεγάλο χαμόγελο. Δυο ρωμιές κωνσταντινοπολίτισσες της παλιάς γενιάς διαβάζουν εκ περιτροπής, σε ένα βράδυ, το γράμμα του γαμπρού της μιας που περιέχει μια μεγάλη αποκάλυψη. Όλη τη νύχτα θυμούνται με πίκρα και άλλοτε με χαρά τα περασμένα της ζωής τους, τις σχέσεις τους με τους αλλόθρησκους και προσπαθούν να μάθουν και να καταλάβουν το μαντάτο που στέλνει "ο λεγάμενος". Η ανατροπή της τελευταίας κυριολεκτικά σελίδας αφήνει μια γλυκιά γεύση και ένα μεγαλύτερο χαμόγελο.
το μέγαρο γιακουμπιάν
al-aswany alaa
τοιχογραφία της κοινωνίας της αιγύπτου μέσα από την ιστορία των κατοίκων μιας πολυκατοικίας, του μεγάρου γιακουμπιάν. γλαφυρό και τρυφερό κρατάει τον αναγνώστη μέχρι τέλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου